چرا اعتصاب غذا؟
- توضیحات
- دسته: مقالات
- بازدید: 1608
چرا اعتصاب غذا؟
چرا اعتصاب غذا؟ آيا اعتصاب غذا و آسيب رساندن به خود راهي درست براي رسيدن به هدف است؟ آيا شيوه هاي ديگر مبارزه مناسبتر از دست زدن به اعتصاب غذا نيست؟
راستي چرا انسان مجبور به اعتصاب غذا مي شود؟
در جامعه دموكراتيك چرا اعتصاب غذا؟ در حاكميت ديكتاتوري چرا؟
در حال حاضر مقاومت مردم ايران حول شوراي ملي مقاومت و سازمان مجاهدين خلق ايران درگير صحنه هاي رزم و مقاومت در دو جبهه است. يكي در زير حكومت ديكتاتوري مالكي و ديگري در كشورهاي دموكراتيك.
بيش از 90 روز است كه از اين اعتصاب غذا مي گذرد. خواسته اصلي اعتصاب غذا كنندگان در زندان ليبرتي آزادي 7 اسير اشرفي و تامين حفاظت محل زندگي خودشان يعني زندان ليبرتي از حملات تروريستي است. خواسته اشرف نشانان در كشورهاي دموكراتيك غربي همبستگي با خواسته هاي ساكنان زندان ليبرتي با همان محتواست.
مشخص است كه ساكنان زندان ليبرتي و اشرف نشانان بعنوان آخرين راه حل دست به اعتصاب غذا زده اند. دردهاي ناشي از گرسنگي، آب شدن عضلات بدن و آثار مخرب جسماني را اعتصاب غذا كنندگاه بجان خريده اند. اما چرا؟
ابتدا بايد انسان از خود سئوال كند آيا اين افراد همه شيوه هاي ديگر اعتراض را رفته اند يا نه؟
جواب: بله رفته اند. مدتهاست كه به سازمان ملل و دولت آمريكا كه به آنها قول حفاظت داده بود فراخوان دادند. اعتراض كردند. هشد ار دادند كه دولت ديكتاتوري مالكي در صدد كشتن آنهاست. بطور واقعي هيچ اقدام عملي موثر براي حفظ جان ساكنان نه در كمپ اشرف و نه در زندان ليبرتي صورت نگرفت. مارتين كوبلر نماينده ويژه دبيركل سازمان ملل ترتيب انتقال سكنه را به يك زندان مخوف داد و در نهايت 100 نفر آخر بدست ماشين كشتار مالكي سپرده شدند و 7 سكنه بي دفاع گروگان گرفته شدند. دولت آمريكا به قولهاي خود عمل نكرد و هيچ اقدام عملي نيز صورت نداده است تا اين دوخواسته تامين شوند. دولت ديكتاتوري مالكي توسط دولت آمريكا مورد حمايت است به اين صورت صداي ساكنان ليبرتي سخت به گوش رسانه‌هاي بين‌المللي كه متاسفانه بيشتر در پي منافع كلي اقتصادي و سياسي غرب هستند، مي رسد و انعكاس مي يابد.
دولت مالكي نيز به هيچ تعهدي براي حفاظت از سكنان زندان ليبرتي متعهد نمي شود و مستمر آنها را تهديد به كشتار مي كند.
ماهها و سالها اعتراض ساكنان و نمايندگان آنها در خارج هر چند دست ديكتاتور را براي كشتار بيشتر بست ولي نتيجه عملي نهايي براي حفاظت از ساكنان به همراه نداشت. در نهايت زندان ليبرتي بارها مورد حملات موشكي قرار گرفت و سكنه كمپ اشرف در تاريخ اول سپتامبر قتل عام شدند. 52 انسان آزاده مشخصا اعدام شده و 6 زن و يك مرد نيز به اسارت رفتند.
آري وقتي همه شيوها و راه كارهاي موجود در چارچوب دموكراتيك و سياسي نتيجه نداند آنها جسمانشان را پروانه وار به آتش مشعل مقاومت و آزادي تبديل كردند. در خارج نيز اشرف نشانها در .همبستگي با سكنه ليبربتي دست به اعتصاب غذا زدند. با همان انگيزش و با همان محتوا و بعد از چك شدن همه راه كارهاي دموكراتيك. تا حرفشان را جهان بشنود تا به دولت مزدور مالكي فشار وارد شود كه گروگانها را آزاد كند.
آري بايد به انسانهايي كه اين چنين فدا كاري مي كنند و درد اعتصاب غذا را بجان مي خرند تا خواست عادلانه را در حالي كه گوش و چشم جهان بسته است به كرسي بنشانند بايد عميقا احترام گذاشت و به كمكشان رفت . اگر واقعا كسي فكر سلامتي اين عزيزان است بايد بيشتر در راستاي خواسته اعتصاب غذا كنندگان فعال باشد تا صدايي را كه در اثر ضعف جسمي رو به افول مي رود را بيشتر منعكس نمايد.
م مشيري( رهنورد)
2 دسامبر 2013